به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صبح هامون هر روز یک حکمت از نهج‌البلاغه امیرالمؤمنین علی (ع) را می‌خوانیم.
صَدْرُ الْعَاقِلِ صُنْدُوقُ سِرِّهِ، وَ الْبَشَاشَهُ حِبَالَهُ الْمَوَدَّهِ، وَ الِاحْتِمَالُ قَبْرُ الْعُیُوبِ.
وَ رُوِیَ أَنَّهُ قَالَ فِی الْعِبَارَهِ عَنْ هَذَا الْمَعْنَى أَیْضاً [الْمُسَالَمَهُ خَبْءُ الْعُیُوبِ] الْمَسْأَلَهُ خِبَاءُ الْعُیُوبِ، وَ مَنْ رَضِیَ عَنْ نَفْسِهِ کَثُرَ السَّاخِطُ عَلَیْهِ
سینه عاقل صندوقچه راز اوست و خوش‌رویی دام دوستی است و بردباری، گورگاه زشتی‌ها و نیز روایت شده که آن حضرت در بیان این معنی فرموده است که آشتی‌جویی، سرپوش عیب‌هاست. هر که از خود خشنود بود، خشم گیرندگانش بسیارند.
انتهای خبر/
دیدگاهتان را بنویسید