وصیت‌نامه شهید؛ای‌کاش هزار جان داشتم برای اسلام
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صبح هامون حسن محمدرحیمی‌ها در یکم دی‌ماه ۱۳۴۷ در شهر قزوین به دنیا آمد. پدرش اسدالله، کارگری می‌کرد و مادرش سکینه نام داشت. دانش‌آموز اول متوسطه در رشته تجربی بود. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. هفتم اسفندماه سال ۱۳۶۲ در جزیره مجنون عراق وقتی فقط ۱۵ سال داشت، به شهادت رسید. پیکرش مدت‌ها در منطقه برجا ماند و ۱۳ سال بعد از شهادتش، سال ۱۳۷۵ پس از تفحص در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شد.
این شهید در وصیت‌نامه خودنوشت:
پدر و مادر بزرگوارم! وقتی می‌خواستم به اینجا بیایم، دلم برای شما می‌سوخت؛ ولی چه کنم که موقعیتِ زمانه اقتضا می‌کند که جوانان به جبهه‌ها بروند و بجنگند، تا رستگار شوند. به امت شهیدپرور بگویید که اگر جنگ ادامه یافت، از رفتن بچه‌هایشان به جبهه‌ها جلوگیری نکنند و مانع آن‌ها نشوند و بگذارند تا آن‌ها هدفشان را دنبال کنند. همیشه دعاگوی امام باشید و مبادا او را چون مردم کوفه تنها بگذارید؛ همین‌طور دعاگوی سلامتی تمام یاران باوفایش باشید؛ کمک به رزمندگان را از هر لحاظ فراموش نکنید؛ سنگرها را خالی نگذارید؛ مسجد، مدرسه، نمازجمعه و جبهه‌ها را فراموش نکنید؛ مبادا با ضد انقلابیون نشست‌وبرخاست کنید و هر کس هم ضدانقلاب حرف زد، توی دهانش بزنید و خاموشش کنید؛ مادران و پدران شهدا را دلداری دهید… و ای مادر عزیزم که چهره رئوف و مهربانت از دیدگانم نارفتنی است، امیدوارم با شهادت من هیچ‌گونه خللی در اراده آهنینت وارد نشود. ای‌کاش من هزار جان می‌داشتم و در راه اسلام عزیزم می‌دادم.
انتهای خبر/
دیدگاهتان را بنویسید