کارشناس حوزه علمیه فاطمیه (س) زابل مطرح کرد:

حجاب هویت نو برای نسل نو

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «صبح هامون»، زهرا میرشکار بیان کرد: ترویج حجاب در میان نسل جوان نیازمند رویکردی نوین، خلاقانه و مبتنی بر درک دنیای امروز جوانان است. بر اساس این نگاه حجاب نباید در تقابل با خواسته‌های جوانان قرار گیرد؛ بلکه باید با منطق، عاطفه، هنر و جامعه‌سازی به آن‌ها معرفی شود تا تأثیری ماندگار و طبیعی در رفتار و نگرش نسل آینده داشته باشد.

وی افزود: حجاب را می‌توان یک هویت مستقل و جذاب برای فرزندان معرفی کرد. اگر نوجوان احساس کند که این پوشش برای او امنیت روانی ایجاد می‌کند و به او هویت می‌بخشد نه اینکه آن را پنهان کند به‌صورت پایدار و بدون اجبار به آن گرایش پیدا خواهد کرد. در این مسیر القای حس آزادی در انتخاب نیز اهمیت بسیاری دارد؛ زیرا حجاب تحمیلی نه‌تنها اثربخش نیست، بلکه ممکن است نتیجه معکوس به دنبال داشته باشد.

این کارشناس بیان کرد: در اسلام حجاب و عفاف دو مفهوم کلیدی در حفظ کرامت انسانی، تعادل اجتماعی و تقرب به خداوند محسوب می‌شوند. حجاب به‌عنوان پوشش ظاهری نه‌تنها برای زنان بلکه به‌عنوان یک فریضه الهی برای همه مؤمنان مطرح شده است. آیات ۳۰ و ۳۱ سوره نور و آیه ۵۹ سوره احزاب به‌وضوح بر این موضوع تأکید دارند.

میرشکار ادامه داد: هدف اصلی حجاب حفظ حریم شخصی کاهش نگاه ابزاری به زن و ایجاد امنیت اخلاقی در جامعه است. عفاف، به‌عنوان فضیلت درونی به معنای کنترل نگاه، گفتار و رفتار در تعاملات اجتماعی است. این فضیلت اخلاقی برای زنان و مردان به طور یکسان مطرح است و نشان‌دهنده رویکرد اسلام در تکامل معنوی انسان‌ها فراتر از ظواهر است.

وی خاطرنشان کرد: عدم رعایت حجاب و عفاف می‌تواند پیامدهای متعددی در سطح فردی و اجتماعی به دنبال داشته باشد. از جمله آسیب‌های فردی می‌توان به کاهش کرامت انسانی، افزایش اضطراب و افسردگی و ضعف معنویت اشاره کرد. در بُعد اجتماعی بی‌حجابی منجر به تضعیف نهاد خانواده، شیوع بی‌بندوباری، و تهدید امنیت زنان می‌شود. افزایش آزارهای خیابانی و روابط آسیب‌زا از پیامدهای نادیده‌گرفتن این ارزش الهی است.

میرشکار بیان کرد: اسلام با توصیه به حجاب و عفاف راه پیشگیری از این آسیب‌ها را ارائه می‌دهد. حجاب و عفاف همچون سدی محکم در برابر فروپاشی خانواده عمل می‌کنند. این دو اصل به پاک‌سازی فضای اجتماعی، تقویت اعتماد زوجین، حفظ کرامت زن، تثبیت روابط عاطفی، تربیت نسل سالم و ایجاد آرامش روانی در جامعه کمک می‌کنند. به همین دلیل ترویج این مفاهیم نوعی سرمایه‌گذاری بلندمدت برای تشکیل خانواده‌ای پایدار و سالم است.

وی گفت: تحقق این هدف نیازمند نقش‌آفرینی تمامی نهادها و اقشار جامعه است. والدین باید با الگو بودن و تربیت صحیح، نقش خود را ایفا کنند. مدارس و دانشگاه‌ها با آموزش غیرمستقیم و فرهنگ‌سازی می‌توانند مؤثر عمل کنند. رسانه‌ها با تولید محتوای جذاب، روحانیون با تبیین فلسفه حجاب به زبان روز، دولت با حمایت‌های فرهنگی و هنرمندان با معرفی چهره‌های موفق باحجاب هر یک سهمی در این مسیر دارند. در این میان نقش مردم با رفتار محترمانه و توصیه نیکو نیز نباید نادیده گرفته شود هرکس به‌اندازه توان خود مسئول است.

استاد حوزه علمیه ادامه داد: در مواجهه با افراد بی‌حجاب، تأکید بر احترام، محبت، تأثیر عملی و پرهیز از قضاوت ضروری است. تذکر تنها در صورت وجود احتمال تأثیر مثبت و در حریم خصوصی توصیه می‌شود. روش برخورد باید بر پایه مهربانی، الگوسازی و خیرخواهی باشد

 وی افزود: اگرچه وظیفه تذکر نسبت به حجاب وجود دارد؛ اما نحوه انجام آن باید بادقت، محبت و نیت اصلاح همراه باشد نه از روی تحمیل یا نمایش قدرت؛ چراکه این رفتارها معمولاً نتیجه‌ای عکس در پی خواهند داشت.

انتهای خبر/