کارشناس مذهبی مطرح کرد:امام جواد الگویی بی‌بدیل در آموزه‌های الهی بود
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صبح هامون حجت‌الاسلام‌والمسلمین محمدحسین مهدی‌نژاد در گفتگو با خبرنگار هامون نیوز گفت: بر اساس منابع تاریخی ام الفضل همسر امام جواد (ع) به دلیل کینه و حسادتی که نسبت به امام داشت با همدستی عمویش معتصم خلیفه عباسی که جایگاه علمی والای امام را برای خلافت خود خطرناک می‌دید این اقدام شنیع را مرتکب و امام را مسموم و به شهادت رساند
وی با اشاره به اقدام مأمون در ازدواج دادن دخترش با امام جواد (ع) گفت: مأمون برای تبرئه خود از اتهام شهادت امام رضا (ع) و نشان‌دادن عدم مخالفت با خاندان عصمت و طهارت (ع) دخترش را به ازدواج حضرت جواد (ع) درآورد. اما پس از او برادرش به خلافت رسید تحمل بخشش فراوان و جامعیت علمی امام را نداشت و به فکر حذف فیزیکی ایشان از میان مردم شد.
مهدی‌نژاد با اشاره به مناظرات امام محمدتقی (ع) با دانشمندان مذاهب مختلف خاطرنشان کرد: امام جواد (ع) با مناظرات خود حقانیت خود و جایگاه اهل‌بیت (ع) را به همگان ثابت کردند و نشان دادند که اهل‌بیت (ع) ثقل دیگری در کنار قرآن هستند. در آن دوران علوم گوناگونی در جامعه رواج داشت و خلفای عباسی برای پایین آوردن مقام علمی ائمه (ع) اندیشمندان را از دیگر بلاد دعوت کرده و مجالس علمی تشکیل می‌دادند. اما امام جواد (ع) با علم الهی و خدادادی خود بر همه دانشمندان غالب می‌شد و سبب هدایت بسیاری از حق‌جویان می‌شد این امر قلوب شیعیان را نیز تقویت می‌کرد و شک را از دل‌ها می‌زدود.
وی افزود: لقب جواد به دلیل جود و بخشش فراوان ایشان به آن حضرت داده شده است و برگرفته از نام‌های زیبای خداوند متعال است در بخشی از دعای معصومان می‌خوانیم یا جَوادُ یا الله یا الله یا الله لک الأسماءُ بخشش در راه خدا یکی از ویژگی‌های برجسته اهل‌بیت پیامبر (ص) است و آنان برای رضایت پروردگار کمک‌های فراوانی به نیازمندان می‌کردند. امام نهم (ع) نیز با لقب جواد یکی از نامداران دادرسی و ضعیف‌نوازی در طول زندگی کوتاه خود بود.
وی بیان کرد: امام جواد (ع) در نیکی و کمک به مردم به‌ویژه نیازمندان و در راه ماندگان از سخاوتمندترین مردم زمان خود شمرده می‌شد برنامه عملی ایشان بر اساس‌نامه‌ای بود که از سوی پدر بزرگوارشان امام رضا (ع) از خراسان برای ایشان فرستاده شده بود.
مهدی‌نژاد در ادامه افزود: امام رضا (ع) در این نامه به فرزندش امام جواد (ع) نوشت من به دلیل حقی که بر تو دارم از تو می‌خواهم هرگاه تصمیم به خارج‌شدن از منزل‌داری از درِ بزرگ داخل و خارج شوی هنگامی که سوار مرکب خود می‌شوی همراه خود طلا و نقره بردار و هر کس از تو درخواست کمک کرد به آنها نیکی کنید. امام جواد (ع) نه‌تنها در علم و دانش سرآمد بود؛ بلکه در عمل به سیره نبوی و آموزه‌های الهی نیز الگویی بی‌بدیل بود ایشان باوجود سن کم همواره پناهگاه نیازمندان و دادرس مظلومان بود سخاوت و بخشندگی ایشان زبانزد همگان بود و در رسیدگی به امور مردم و رفع مشکلات آنان از هیچ تلاشی فروگذار نمی‌کرد.
استاد حوزه علمیه زابل در پایان خاطرنشان کرد: امام جواد یک عالم برجسته و فقیه راهنمای معنوی و یک رهبر دلسوز بود. امام جواد (ع) با سلوک و رفتارش درس‌های ارزشمندی در زمینه اخلاق، معنویت و مسئولیت‌پذیری به جامعه آموخت و میراث گران‌بهایی برای نسل‌های آینده به یادگار گذاشت.
انتهای حبر/
دیدگاهتان را بنویسید