استاد زبان و ادبیات فارسی :شاهنامه سند ملیت و هویت ملی ایرانیان است
به گزارش پایگاه خبری صبح هامون بهجت الملوک گنجعلی در گفتگو با خبرنگار هامون نیوز گفت: انتخاب روز سعدی و فردوسی بهعنوان روز پاسداشت زبان و ادب فارسی به دلیل جایگاه بینظیر این دو شاعر در ادبیات فارسی است. سعدی و فردوسی دو ستون اصلی زبان و ادب فارسی هستند. سعدی شاعر شیرینسخن فردوسی بهعنوان بنیانگذار حماسهسرایی در ادبیات کلاسیک ایران تأثیر عمیقی بر فرهنگ و ادب این سرزمین گذاشتهاند.
وی بیان کرد: فردوسی شاعر حماسهسرای بزرگ ایران در روستای طوس متولد شد. شاهنامه اثر سترگ او حماسهای ملی در حدود ۶۰ هزار بیت است که به سه دوره اساطیری، پهلوانی و تاریخی تقسیم میشود دوره اساطیری از کیومرث تا فریدون، دوره پهلوانی از کاوه آهنگر تا پایان حکومت بهمن، و دوره تاریخی از اشکانیان تا انقراض ساسانیان را در بر میگیرد. شاهنامه که گاه «خداینامه» به معنی کتاب پادشاهان نیز نامیده میشود شرح زندگی پادشاهان و حوادث مهم تاریخ ایران باستان را ارائه میدهد.
گنجعلی ادامه داد: یکی از مهمترین ویژگیهای شاهنامه قدرت وصف و توصیف شاعرانهٔ فردوسی است. او بهگونهای وقایع را توصیف میکند که خواننده خود را در صحنهٔ داستان میبیند. شخصیتپردازی قوی، بهویژه پهلوانان ایرانی با ویژگیهایی همچون شجاعت، فداکاری و میهنپرستی از دیگر ویژگیهای برجستهٔ آن است در سپاه دشمن بهندرت پهلوانی با چنین ویژگیهایی یافت میشود.
استاد دانشگاه ادامه داد: نقش زنان در شاهنامه قابلتوجه است. فردوسی گاه زنان را ستایش و گاه سرزنش میکند. فردوسی ویژگیهای مختلفی مانند شیرینزبانی، شجاعت و پاکی برای زنان به کار میبرد. شاهنامه همچنین به اقوام مختلف ایرانی و غیرایرانی مانند تورانی، چینی، هندی و رومی اشاره میکند و دوستیها و دشمنیهای میان این اقوام را نشان میدهد.
وی بیان کرد: ستایش یزدان و ارائه آموزههایی درباره شجاعت، فداکاری، میهنپرستی و دوستی نیز از دیگر نکات قابلتوجه شاهنامه است. شاهنامه سند ملیت ایرانیان و آینهٔ تمامنمای هویت ملی ما است.
گنجعلی در ادامه خاطرنشان کرد:
اهمیت شاهنامه فراتر از مرزهای ایران است. در ژاپن پیش از جنگ با چین مادران ژاپنی داستانهای شاهنامه را برای فرزندان خود میخواندند تا روحیه جنگجویی در آنها ایجاد کنند. این حماسهسرای بزرگ جهان در سال ۴۱۶ هجری قمری در زادگاهش، طوس درگذشت.
انتهای حبر/
دیدگاهتان را بنویسید